Windows Server 2016’nın En İyi Özellikleri
Nano’dan Docker’a, yazılım tanımlı ağ’dan depolama özelliklerine, Windows Server’ın bir sonraki versiyonu çokça yenilikle geliyor.
Microsoft şimdiye kadar görülmemiş özelliklerle Windows Server 2016’nın Technical Preview’lerini yayımlamaya devam ediyor. En son Technical Preview olan TP3 önceki sürümlerde tanıtılan özelliklere getirilen geliştirmelerin yanı sıra Docker entegrasyonu ve Windows Server konteynerler gibi bir dizi yeni özellikleri tanıttı. Aynı zamanda çok kiracılı bir ortamda sanal makine içeriklerini koruyan Shielded VM’ler gibi yeni güvenlik yetenekleri getiriyor.
TP2, Nano Server ve bir dizi Hyper-V, ağ ve depolama özelliklerini getirmişti. Host Guardian Service adlı yeni bir Windows Server rolünü tanıttı. Güvenilir Hyper-V host’larını etiketleyen söz konusu rol güvenilir önceki TP’lerde olmayan bir Windows Server Antimalware özelliğini de içeriyor. Gelecek Technical Preview’ler başta Hyper-V konteynerleri olmak üzere daha fazla yeni özelliği getirecek.
Fakat özellikler gelmeye etmeye devam ederken ve Windows Server 2016’nın bütün resmi halen oluşumunu sürdürürken favori özelliklerimizden bazılarını tartmak için çok erken değil. Daha çok Technical Preview, ve nihayetinde beta versiyonları geldikçe bu listeyi güncelleyeceğiz. En çok beğendiğimiz Windows Server 2016 özellikleri ise şunlar:
Konteynerler
Technical Preview 3, Windows Server konteynerlere ilk bakış sağlıyor ve bu teknolojiyi Windows üzerinde test etmeye başlamanız için ihtiyaç duyduğunuz her şeyi içeriyor. Kurulum yetkili PowerShell penceresinde yalnızca iki komutu gerektiriyor:
wget -uri https://aka.ms/setupcontainers -OutFile
C:\ContainerSetup.ps1
.\ContainerSetup.ps1
Bu noktada Microsoft’un iki farklı container modelini desteklediğini not etmek önemli: Windows Server konterynerler ve Hyper-V konteynerler. Windows Server konteynerler, her bir konteyneri host OS üzerinde bir uygulama olarak çalıştırarak standart Docker konseptlerini kullanıyor. Hyper-V konteynerler kendi Windows kernel’inin bir kopyasını dahil ederek tamamen izole sanal makineler olacak ama geleneksel VM’lere nazaran daha hafif sıklet olarak. Hyper-V konteynerler Hyper-V içinde iç içe sanallaştırmayı mümkün yapacak. Yeni PowerShell cmdlet’ler konteynerlerinizi yönetmek için Docker komutlarına bir alternatif sağlayacak.
Konteyner imajları spesifik bir işletim sistemine karşı inşa ediliyor. Bu, Windows üzerinde bir Linux konteyner çalıştırmak için bir Linux sanal makinesine ihtiyaç duyacağınız anlamına geliyor. Windows Server konteynerler Windows Server 2016’nın bir gölümü özelliği olacak ve Docker sistemiyle doğrudan çalışacak. Microsoft farklı Docker bileşenlerinin Windows sürümlerini göndermek için GitHub’ı kullanıyor ve geliştirici topluluğundan da katılımı teşvik ediyor.
Nano Server
Yeniden düzenleme, mevcut bir kod tabanının basitleştirme göz önünde bulundurularak analiz etme sürecidir. Nano, Microsoft’un Windows Server çekirdek bileşenlerinin minimal fonksiyonel durumuna yeniden düzenlenmesinin sonucudur. Esasında o kadar minimal ki yeni Emergency Management konsol dışında herhangi bir doğrudan kullanıcı arayüzüne sahip değil. Bir Nano oturumu yeni rollerin eklenmesi sürecini dahil etmek için uzaktan Windows PowerShell veya diğer araçlar kullanılarak yönetiliyor.
Bir Nano oturumu konfigürasyonunuza bağlı olarak 512 MB disk alanından daha fazlasını harcamaz ve 256 MB’tan az bellek kullanır. Bu, sanallaştırılmış bir makine halinde çalışan bir konuk OS olarak ve çıplak bilgisayar üzerine kurulmuş bir altyapı host’u gibi çalışacak Nano üzerine kurulmuş tüm sanal makineler için çok büyük bir sonuç yaratacak. Technical Preview 3’te yeni olan ağ sorunlarını doğrudan Nano Server konsolundan görüp çözmenize imkan tanıyan bir Emergency Management Console bulunuyor. Nano Azura VM örnekleri bir Microsoft PowerShell script’iyle yaratılabilir ve şimdi CoreCLR kullanılarak ASP.Net v5 uygulamalarını çalıştırmayı destekliyor.
Storage Replica
Microsoft, Hyper-V dünyasında yinelemeyi (replication) destekledi ama şu noktaya değin sanal sabit disklerin asenkron yinelemesini kısıtladı. Bu Windows Server 2016’da değişiyor çünkü artık blok seviyesinde tüm birimleri yineleme yeteneğine sahipsiniz. Dahası senkron ve asenkron yineleme arasında seçim yapabilirsiniz.
Windows Server konteynerlarını (ve geldiklerinde Hyper-V konteynerlarını) doğal Docker komutları üzerinden veya PowerShell aracılığıyla yönetebilirsiniz.
Storage Replica isimli bu özellik öncelikle önemli bir felaket durumda hızlı bir yük devri gereken bir “sıcak” yedeklemenin gerektiği felaket kurtarma senaryolarını amaçlıyor. Hem sunucudan sunucuya hem de kümeden kümeye yineleme destekleniyor.
Storage Spaces
Windows 8 de Windows Server 2012 de Storage Spaces ile çıktı ki bu RAID’e benzer bir fonksiyonellik sağlıyor ana yazılım içinde. Windows Server 2012 R2, aynı Storage Spaces teknolojisi ve Microsoft kümelemeyi baz alan yüksek bulunurluğa sahip bir depolama kümesi inşa etme becerisini ekledi. Bu yüksek bulunurluklu küme için büyük gereksinimlerden birisi tüm depolamayı harici bir JBOD dizisi üzerinden katılımcı düğümlere erişilebilir yapmaktır. JBOD dizisi aynı zamanda çoklu başlatıcı (multi initiator) desteği için SAS sürücülerini de içermeli.
Windows Server 2016 Technical Preview 2, sadece direkt eklenmiş diskleri her düğüm üzerinde kullanarak yüksek bulunurluklu bir depolama sistemi inşa etme yeteneğiyle Storage Spaces’ı bir adım öteye taşıyor.
Düğümler arasındaki dayanıklılık (resiliency) ağ ve SMB3 protokolünü kullanıyor. Storage Space Direct adlı bu yeni özellik halen eski SATA tabanlı donanımı desteklerken NVMe SSD’ler gibi yeni donanımın da avantajından yararlanıyor.Storage Spaces Direct ile bir küme yaratmak için minimum 4 düğüm olması gerekiyor.
Temel dosya sistemi olarak ReFS
Resilient File System (ReFS) Windows 8 ve Windows Server 2012 ile tanıtılan bir diğer özellik. Öncülüne göre en başından bozulmalara karşı daha dayanıklı olmak üzere tasarlanan ReFS, NTFS formatına göre çok sayıda avantaja sahip. Microsoft, Hyper-V iş yükleri için tercih edilen dosya sistemini ReFS yaparak Windows Server 2016 TP2’de ReFS’in hem kullanışlığını hem de önemini arttırdı.
Bunun Hyper-V için çok büyük performans etkileri var. Sabit ebada sahip VHDX’li yeni makineleri neredeyse enter’a basar basmaz oluşturulduğunu görebilirsiniz. Aynı avantajlar siz kontrol noktası dosyalarının oluşturulması ve bir yedekleme yaptığınızda oluşturulan VHDX dosyalarının birleştirilmesinde de geçerli. Bu yetenekler ODX (Offload Data Transfers)’in daha büyük depolama uygulamalarında yapabildiklerini andırıyor. Aklınızda bulundurmanı gereken bir nokta şu ki ReFS bu operasyonlar için depolamayı onu başlatmadan ayırıyor. Bu da önceki dosyalardan kalmış veri artıklarının kalabilmesi manasına geliyor.
Hyper-V terfileri
Yeni bir işletim sistemine terfi etmek birçok anlamda önemli güçlükleri temsil ediyor. Windows Server’ın önceki versiyonlarında bir kümeyi onu kapatmadan terfi etmek mümkün değildi. Bu tipik olarak sürekli çalışan üretim sistemleri için önemli bir sorun. Sıklıkla bunun geçici çözümü güncellenmiş işletim sistemini çalıştıran yeni bir kümeyi ayaklandırmak, ardından iş yüklerini eski kümeden canlı olarak aktarmaktı. Doğal olarak bu tamamen yeni bir donanımı gerektiriyordu.
Windows Server 2016, Windows Server 2012 R2’dan küme terfilerini aktarmayı destekliyor ki bu da kümeyi kapatmaksızın ya da yeni bir donanıma geçmeksizin bu terfileri gerçekleştirebileceğiniz anlamına geliyor. Süreç, host işletim sistemini terfi edebilmek için bir küme içindeki tüm ayrı düğümlerde aktif rollerin hepsinin taşınması veya tahliye edilmesiyle benzer. Aradaki fark kümenin tüm üyelerinin Windows Server 2012 R2’da fonksiyonel seviyede operasyona devam edecek olması (ve eski ile yeni terfi host’ları arasındaki migrasyonları desteklemesi); tüm host’lar yeni işletim sistemini çalıştırana ve siz kümeyi açıkça fonksiyonel seviyeye terfi edene kadar (bir PowerShell komutu çalıştırarak).Küme terfilerini taşımak gereken çabayı azaltır ve umulur ki üretim ortamları için terfi sürecini daha az sıkıntılı yapar.
Hyper-V’te canlı NIC ve bellek ekleme
Hyper-V’in önceki sürümleri çalışmakta olan bir sanal makineye bir network arayüzü ya da daha fazla bellek eklemenize imkan tanımıyordu. Çalışmazlık süresi her zaman kötü ama değişim bazen iyi olduğundan Microsoft şimdi sanal makineyi offline yapmaksızın bir takım kritik makine konfigürasyon değişikliklerini yapmanıza izin veriyor. En önemli iki değişiklik ağ ve belleği içeriyor.
